Birinci Konu
ALLAH'I SEVERİZ
Evet, Allah'ımızı severiz çünkü bizleri yoktan var eden O'dur. Karanlıktan aydınlığa çıkartan O'dur. Dünyada görü nen bütün şu güzel şeyleri, kıymetli nimetleri bizlere veren O'dur. Ve âlemde bulunan her şeyi bizlere hizmetçi, besleyici olmak üzere müsahhar ve emirber kılan ancak Allah'tır. Ezcümle, kocaman güneşi bizlere ziya ve hararet vermek için bir lüküs ve soba işlerini görebilmek şeklinde yaratmıştır. Gece karanlıklarında işlerimizi görebilmek için bir idare lâmbası vazifesini gören ve vakitleri tayin eden bir takvim işini gören koca ay küresini me'mur kılmıştır.
Ve gıdalarımızı arz tarlasında yetiştirmek için, hava tabakasını denizlerden suları kaldırıp yağdırmak üzere bir sünger vazifesiyle vazifelendirmiştir.
Ve şu güzel dünyayı bütün müştemilâtıyla bizlere bir otel ve şaheser bir mesken kılmıştır. Ve bizlere hakimiyet, hürriyet vererek şu küre-i arza halife kılmıştır. İstediğimiz kadar yer, içer, giyer, gezer, havalarda uçar, denizlerde yüzer, bütün mahlûkata hüküm ederiz.
Maahâzâ bu kadar sonsuz nimetler mukabilinde bir menfaat tâkip ettiği yok. Ve yaptığı bütün masraflar parasız pulsuz ihsan ve in'âmlerdir.
Binâenaleyh, insanların Allah'ca ne derece sevgili, ne kadar kıymetli, ne kadar yüksek bir mahlûk olduğu anlaşılır. Buna binaen bizim de O büyük Allah'ın bizlere olan yüksek sevgisine bilmukabele muhabbetimiz, sevgimiz lâzım ve zarurîdir.
Evet, canımızdan ana ve babalarımızdan daha ziyade ulu Allah'ımızı severiz. Çünkü onları da bizleri de yaratan ancak Allah'dır. Ve bütün belâ ve musibetlerden koruyan Allah'dır. Ve bütün elem ve hastalıklardan tedavi edip kurtaran Allah'dır. Böyle ulu Allah'a borçlu bulunduğumuz muhabbet ve sevgiye son var mıdır?
Evet, o koruyucu Allah'a muhabbetimize nihayet olamaz çünkü ihsanlarına, lûtuflarına son olamadığı gibi tabii O'nun lûtuflarına karşı sevgi ve şükranlarımıza da son olamaz.
(Abdülmecid Ünlülul, Dü Mezhebi İlmihâli, s. 1-2)
Selam ve dua ile.
Nurani Müdafa Heyeti
コメント